Geperforeerd papier……

Voor het maken van de Dear Jane, een quilt met meer dan 200 “sampler” blokken vind ik het een uitdaging om met verschillende technieken te werken.

Eén daarvan is paper piecing, naaien op papier.

Ik had dat al eens eerder uitgeprobeerd maar ik zat zo vreselijk te hannesen met het weghalen van de papiertjes aan de achterkant, ik vond ’t maar niks!!

Tot ik aan m’n ouwe trouwe radeerwieltje dacht!! Als ik nu eens gaatjes perforeer…..dan scheurt dat makkelijk weg EN het is makkelijker om je naald door het papier te steken!!

Dus heb ik de lijnen vanaf de bovenkant met linaal en radeerwieltje geperforeerd.

Zo ziet de achterkant er dan uit.

Ooit heb ik de CD rom van de Dear Jane aangeschaft, waardoor ik de blokken kan  printen, ze zijn natuurlijk ook makkelijk vanuit het boek over te trekken.

De uitgeknipte lapjes speld ik op de voorkant van het papier…….

En vanaf de achterkant zijn de gaatjes hele makkelijke hulpjes geworden!!

Als alle lapjes vastzitten is het een kwestie van scheuren, hier met behulp van de botte achterkant van het tornmesje.

Het is nu echt een fluitje van een cent om de papiertjes te verwijderen.

En zo wordt deel voor deel deze driehoek opgebouwd.

En ben ik hartstikke blij met het eindresultaat!!

Een fijn weekend!!

Quiltgroetjes Joyce! :o))

 

30 gedachten over “Geperforeerd papier……

  1. wauww wat een prachtige uitleg van jou zo kan ik het ook eens proberen .

    maar ik ben een handmens ben ik bang,
    mijn machine en ik …..ik hoor hem nu al in kast staan grommen pfff maar jij hebt een mooie taartpunt erbij .

    christine

  2. Fantastische tip. Maar als je zelf uittekent op vlieseline, kan je het laten zitten. Dit heb ik geleerd bij het maken van logcabins. In ieder geval die taartpunt is een succes !!!

  3. Mooi gedaan en goed bedacht met je radeerwieltje…Een mooie punt is het geworden! Ik werk graag op dunne vlieseline ipv papier (dat is zo stug) dat hoef je niet weg te halen maar ik moet wel het patroon overtekenen natuurlijk. En veel Jane blokjes kun je gelukkig paperpiecen, daar worden ze heel netjes mee

  4. Je methode met het radderwieltje is een uitkomst! Nu kun je zo vanaf de CD printen. Lekker makkelijk!

    Nog een tip voor de Vlieseline-aanhangers: Er is ook zgn. theezakjespapier in de handel. Is nóg dunner dan de L11 vlieseline. Nadeel is wel dat je het niet makkelijk uithaalt – alles scheurt weg.

  5. Geweldige uitleg!
    Met een prachtig resultaat!!
    Maar toch snap ik er niks van,…
    *Ü*

    Denk dat ik ’t je gewoon een keertje moet zien doen,…
    ;o)

  6. jeetje..weer zo’n slimme tip van je!!!! zeker het proberen waard….en…er is ook vlieseline wat verdwijnt in water…ehhh..voor ooit misschien:0)

  7. Dat ziet er super uit, bedankt voor deze geweldige tip. Ik ga deze methode ook proberen, ik heb nog ergens een radeerwieltje liggen.
    Groetjes Hennie.

  8. Hallo Joyce, ik moet mij eerst verontschuldigen, ik heb op mijn blog de verkeerde naam neer gezet . Het had jou naam moeten zijn . Maar ik heb het al veranderd. Wat goed van je om eerst met een raderwieltje voor te werken. Zo leer ik ook weer iedere dag.Je punten worden mooi.

    Fijn weekend.

  9. oke JOyce .. ik dacht dat paperpiercing altijd op de machine werd gedaan vandaar!!!

    dan ga ik jouw tip zeker eens proberen. een radeerwieltje heb ik nog wel ergens,

    @#$$^ waar #$%^*

    zal wel in een doos zitten die nog moet

    worden uitgepakt pft na 2 jaar nog erg he?

    christine

  10. Whoow, goeie tip zeg, ik snapte eigenlijk al helemaal niet wat de bedoeling was van die patroontjes maar door jou weet ik nu hoe die moeten en ook hoe het gemakkelijk kan, bedankt.
    Groetjes Anneke

  11. Dank je wel Joyce voor de duidelijke uitleg en de tip. Aan zo’n radeerwieltje had ik nu nooit gedacht. Wel met een (oude gebruikte) naald op de naaimachine. Ook heel handig, vooral als je meerdere zelfde mallen moet hebben. Ik zet zo’n radeerwieltje op mijn aanschaflijstje.

  12. Ik doe bijna alles pp maar dan met de machine. In het begin perforeerde ik het papier ook, maar voor werken met de machine heeft dat geen zin. Voor het werken met de hand is het super handig, dan trek je de steken niet los.

Laat een antwoord achter aan willy Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *